کف بندی دندان چیست؟

زمانی که پوسیدگی روی تاج دندان قرار داشته باشد، شما درد زیادی احساس نخواهید کرد و شاید اصلا متوجه ایجاد پوسیدگی روی دندان نشوید.

اما زمانی که پوسیدگی و آسیب به بخش‌های عمیق دندان برسد، دردهای شدیدی ایجاد خواهد شد. در این حالت شما به مواد غذایی و نوشیدنی‌های داغ و سرد نیز واکنش نشان خواهید داد.

در این زمان باید به دندانپزشک مراجعه کرد. دندانپزشک برای عصب کشی یا درمان ریشه ابتدا باید ریشه دندان را خارج می‌کند، سپس از فرآیند کف بندی استفاده می‌کند.

یکی از بهترین فرآیندهای دندانپزشکی، کف بندی دندان است‌. معمولاً در زمان پوسیدگی شدید دندان‌ها، دندانپزشک از فرآیند کف بندی استفاده می‌کند. در ادامه این مطلب از وب‌سایت دکتر نوشین نصیری قصد داریم بیشتر با روش کف بندی دندان و کاربرد آن آشنا شویم. بنابراین تا پایان این مطلب ما را همراهی کنید.

کف بندی دندان چیست

کف بندی دندان معمولاً برای جلوگیری از بروز حساسیت به سرما و گرما بعد از فرآیند ترمیم یا پرکردن دندان، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پوسیدگی شدید دندان‌ها باعث ایجاد حفره در کانال دندان می‌شود و دندانپزشک سعی می‌کند این حفره را با استفاده از مواد پرکننده مثل کامپوزیت دندان پر کند.

ولی مشکل اینجاست که حتی بعد از پرکردن دندان، باز هم احتمال حساسیت و واکنش دندان‌ها نسبت به سرما و گرما وجود دارد.

بنابراین قبل از اینکه دندانپزشک داخل کانال دندان را با استفاده از مواد پرکننده پر کند، از یک ماده عایق نسبت به سرما استفاده می‌کند.

کف بندی دندان یعنی کف کانال دندان را با استفاده از این ماده عایق پوشش می‌دهد. اگرچه فرآیند کف بندی دندان بسیار ساده به نظر می‌رسد، اما نیاز به دقت بالایی دارد و پزشکی که این کار را انجام می‌دهد باید تجربه و مهارت زیادی داشته باشد.

زیرا ماده عایق، دقیقاً در قسمت بالایی ریشه دندان و در قسمت پایینی کانال دندان قرار می‌گیرد.

یکی از نکات مهم که هنگام کف بندی دندان باید به آن توجه کرد، مقدار ماده عایق است.

دندانپزشک نباید حجم زیادی از این ماده را برای پوشش دادن کف کانال دندان مورد استفاده قرار دهد. این موضوع باعث می‌شود فضایی برای قرار گرفتن ماده پرکننده وجود نداشته باشد و ضخامت ماده پرکننده کانال دندان کم شود.

در نتیجه  استحکام و طول عمر ماده پرکننده کاهش پیدا کرده و خیلی زود می‌شکند.

کاربرد کف بندی یا بیس و لاینر

برای کف بندی دندان از دو ماده استفاده می‌شود. ماده اول بیس و ماده دوم لاینر نام دارد. هر دو ماده برای عایق بندی کف کانال دندان، نسبت به سرما و گرما مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ولی در ویژگی‌های ساختاری با یکدیگر متفاوت هستند و همین موضوع باعث می‌شود کاربرد این دو ماده نیز با یکدیگر فرق داشته باشد.

ابتدا دندانپزشک مقداری از این مواد را در کف کانال دندان قرار می‌دهد. سپس از مواد ترمیمی و پر کننده مثل آمالگام یا کامپوزیت استفاده می‌کند. در ادامه کاربرد هر یک از مواد کف بندی دندان یعنی بیس و لاینر را برای شما بیان می‌کنیم.

·         لاینر

لاینر نوعی ماده عایق است که با ضخامت بسیار کم در کف کانال دندان قرار می‌گیرد.

این ماده از هیدروکسید کلسیم ساخته شده است. لاینر مقاومت بسیار زیادی در برابر مواد پرکننده دندان و تغییرات دمایی دارد و مانع از ورود بزاق یا مواد غذایی خارجی به ریشه دندان، می‌شود. این ماده با سه نوع ضخامت مختلف در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ماده لاینر فقط می‌تواند به عنوان عایق استفاده شود و به هیچ وجه نباید به عنوان پرکننده دندان از آن استفاده کرد.

دلیل این موضوع این است که لاینر بسیار نازک است و قدرت و استحکام کمی دارد. نکتۀ مهم هنگام استفاده از لاینر، سرعت عمل بالاست.

خاصیت لاینر به گونه‌ای است که به سرعت خشک و محکم می‌شود. به همین دلیل دندانپزشک باید خیلی سریع اما دقیق، این ماده را با استفاده از یک قلم روی کف کانال دندان قرار دهد.

·         بیس

این ماده نسبت به لاینر ضخامت بیشتری دارد. به همین دلیل روی لاینر قرار می‌گیرد. نکتۀ مهم اینجاست که دندانپزشک می‌تواند به دو شکل متفاوت از بیس استفاده کند.

با توجه به اینکه بیس به شکل مایع و پودری وجود دارد، دندانپزشک قادر است هر دو شکل این ماده را با یکدیگر مخلوط کند و سپس روی لاینر که در کف دندان قرار گرفته است، قرار دهد.

لایه عایق اول یا همان لاینر با ضخامت بسیار کم در کف کانال دندان قرار می‌گیرد.

ولی لایه دوم یا بیس با ضخامت بیشتر از لاینر، در کانال دندان قرار خواهد گرفت. مقاومت و استحکام این ماده نسبت به لاینر بیشتر است. به همین دلیل قدرت بالاتری در برابر پوسیدگی دارد.

این ماده می‌تواند نسبت به ضربه و فشار نیز مقاوم باشد و به عنوان یک محافظ خوب برای پالپ دندان، عمل کند.

انواع بیس دندانپزشکی

بیس به شکل‌های مختلفی وارد بازار می‌شود. دندانپزشکان بر حسب فعالیت و عملکرد خود می‌توانند از یکی از انواع بیس که در بازار وجود دارد استفاده کنند. در ادامه انواع این ماده را برای شما معرفی می‌کنیم.

۱. پلی کربوکسیلات  مانند پلی اف (PolyF)

یکی از بهترین مواد برای کف بندی دندان، پلی کربوکسیلات است. مزیت این ماده این است که باعث برز حساسیت و واکنش ریشه دندان نمی‌شود و کاملا با پالپ دندان سازگاری دارد. از پلی کربوکسیلات برای اتصال روکش دندان‌ها نیز استفاده می‌شود.

۲.زینک اکساید اوژنول یا زی او ای (ZOE)

زینک اکساید یکی از بهترین مواد کف بندی دندان است که به عنوان یک محافظ عالی در برابر سرما و گرما و مواد غذایی یا عوامل خارجی دیگر عمل می‌کند و درد دندان که ناشی از پوسیدگی یا آسیب به ریشه دندان باشد را به طور کامل درمان می‌کند.

این ماده سازگاری بالایی با ریشه و پالپ دندان دارد و هیچ گونه حساسیتی ایجاد نمی‌کند.

۳. گلاس آینومر (GI)

گلاس آینومر نه تنها به عنوان ماده کف بندی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بلکه برای ساخت روکش‌های دندانی نیز از آن استفاده می‌شود. دو نوع ماده گلاس آینومر در بازار وجود دارد.

• نوع اول سلف کیور نام دارد که نیازی به اشعه لایت کیور برای خشک شدن ندارد و بعد از مدتی به سرعت خشک می‌شود.
• ولی نوع دوم لایت کیور نام دارد که نیاز است دندانپزشک از اشعه نور لایت کیور برای سفت و خشک کردن آن استفاده کند.

۴. زینک فسفات مانند هاروارد (Harvard)

این ماده نیز یکی از مواد بیس، برای کف بندی دندان است. منتها سازگاری چندانی با پالپ دندان زنده ندارد و ممکن است باعث ایجاد حساسیت شود.

به همین دلیل در اکثر موارد، دندانپزشکان از این ماده برای کف بندی دندان‌های عصب کشی شده و مرده استفاده می‌کنند.

مراحل کف بندی دندان

• برای انجام کف بندی، ابتدا کانال دندان باید آماده شود به این شکل که دندانپزشک یک حفره درون کانال دندان ایجاد می‌کند.
• سپس پوسیدگی‌ها و آلودگی‌های داخل کانال دندان را خارج می‌کند.
• در مرحله بعد دندانپزشک باید کانال دندان را به کمک مواد شستشو دهنده تمیز کند.
• سپس نوع لاینر انتخاب می‌شود. گاهی اوقات دندانپزشکان برای اینکه کیفیت لاینر افزایش پیدا کند، آن را برخی مواد دیگر ترکیب می‌کنند. انتخاب ترکیب لاینر بر عهده دندانپزشک است و بر اساس نوع دندان، آماده می‌شود. دندانپزشک باید حجم و فضای کف دندان را مشخص کند و متناسب با آن، مقداری از ماده لاینر را در کف دندان قرار دهد. این مرحله باید با دقت و توجه بالا انجام شود.
• سپس نوع بیس با توجه به ویژگی‌های دندان انتخاب می‌شود. ماده بیس به شکل مخلوطی از پودر و مایع آماده شده و با ضخامت یک میلیمتر بیشتر از لاینر، روی سطح آن قرار می‌گیرد. به این ترتیب کانال دندان کف بندی می‌شود.

انواع مواد ترمیم دندان

در دندانپزشکی چند نوع ماده ترمیمی مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد که در ادامه انواع مواد ترمیمی دندان را برای شما معرفی می‌کنیم.

۱.آمالگام

یکی از مواد ترمیمی دندان‌ها، آمالگام نام دارد که از فلزاتی مثل روی، مس یا جیوه ساخته شده است. این فلزات حدود نیمی از ترکیب آمالگام را تشکیل می‌دهند.

آمالگام قدیمی‌ترین نوع ماده پرکننده دندان است و در صورتی که بهداشت دهان و دندان رعایت شود، می‌تواند حداقل ۱۰ سال طول عمر مفید داشته باشد.

در اکثر موارد از آمالگام برای ترمیم و پرکردن دندان‌های عقبی استفاده می‌شود. زیرا ظاهر سیاه رنگ این ماده برای دندان‌های جلویی مناسب نیست. یکی از مزایای این ماده پرکننده این است که هزینه کاملا مقرون به صرفه دارد.

۲.کامپوزیت رزین ​

این مادۀ پرکننده، از مواد رزینی ساخته می‌شود. مواد رزینی عموماً شامل ذرات پلاستیک و شیشه هستند.

از لایت کیور برای خشک کردن ماده کامپوزیت استفاده می‌شود. ماده کامپوزیت حتی برای روکش کردن دندان‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک ترمیم کننده کاملا مناسب برای دندان‌های جلویی است.

کامپوزیت رنگ مشابه دندان طبیعی دارد. به همین دلیل ظاهر ناخوشایندی نخواهد داشت. طول عمر کامپوزیت به طور میانگین ۳ تا ۵ سال است و هزینه انجام آن نسبت به آمالگام بیشتر است.

۳.طلا و سرامیک

طلا و سرامیک، دو ماده ترمیم کننده دیگر هستند که هزینه بیشتری نسبت به موادی مثل آمالگام یا کامپوزیت دارند.

ترمیم کننده طلا از آلیاژ طلا ساخته شده است و برای روکش دندان یا پرکردن دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد. طول عمر طلا بسیار زیاد است و ممکن است تا ۲۰ سال عمر مفید داشته باشد.

هزینه مواد ترمیمی مثل طلا چندین برابر آمالگام یا کامپوزیت است. این ماده استحکام بسیار زیادی دارد و دچار خوردگی نمی‌شود.

سرامیک یکی دیگر از مواد ترمیم کننده دندان است که از پرسلن ساخته می‌شود و برای ایمپلنت های دندانی یا لمینت ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. سرامیک می‌تواند حدود هفت سال یا بیشتر عمر کند و هزینه انجام آن نسبت به کامپوزیت یا آمالگام بیشتر است، اما هزینه آن از طلا کمتر است.

هزینه کف بندی دندان

هزینه کف بندی دندان معمولاً با توجه به نوع ماده مورد استفاده برای عایق کردن کف کانال دندان، تعیین می‌شود.

برندهای سازنده ماده لاینر و بیس بسیار متنوع هستند و هر چه که دندان پزشک از مواد گرانتری برای کف بندی دندان استفاده کند، هزینه نهایی نیز بیشتر خواهد بود.

استفاده از مواد با کیفیت، علی رغم هزینه بالا باعث می‌شود که شما نیاز مجدد برای انجام کف بندی و پر کردن کانال دندان نداشته باشید.

حجم موادی که برای کف بندی کانال دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز بر هزینه کل، تاثیر می‌گذارد. دندان‌های عقبی معمولاً به حجم بیشتری از مواد برای کف بندی، نیاز دارند تا به طور کامل کانال دندان را پوشش دهند.

در مقابل دندان‌های جلویی ابعاد و اندازه کوچکتری دارند و حجم مواد عایقی که برای آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، کمتر است.

سخن پایانی

در این مطلب درباره کف بندی دندان صحبت شد. کف بندی دندان به معنی قرار دادن یک لایه عایق در کانال دندان است تا از بروز حساسیت در برابر سرما، گرما و عوامل خارجی جلوگیری کند.

فرآیند کف بندی دندان با وجود ساده بودن، بسیار حساس است و باید با دقت زیادی انجام شود. دکتر نوشین نصیری با تبحر و تجربه عالی در زمینه کف بندی و پر کردن کانال دندان، می‌تواند یک انتخاب کاملا مناسب برای افرادی باشد که قصد دارند از ایجاد پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری کنند.

سوالات متداول درباره کف بندی دندان