عوارض ایمپلنت دندان (آشنایی با خطرات ایمپلنت)

بهترین جایگزین برای دندان از دست رفته، کاشت ایمپلنت دندان است. اما عوارض ایمپلنت دندان هم در کنار تمام مزایایی که در بر میگیرد، اجتناب ناپذیری است. هنگامی که یک دندان پزشک با تجربه عمل ایمپلنت دندانی را انجام می دهد، می توان اطمینان داشت که عمل انجام شده یکی از قابل پیش بینی ترین نوع جراحی های دندان است.

فاکتورهای مختلفی وجود دارد که می تواند دوره بهبودی پس از کاشت دندان را تحث تاثیر قرار دهد. این فاکتور ها شامل کیفیت استخوان، تراکم استخوانی و پاسخ دهی محل انجام ایمپلنت است. به منظور کاهش خطرات ایمپلنت دندان، توصیه می شود در طول دوره درمان از وارد کردن فشار زیاد به دندان جدا خودداری کنید.

موارد منع استفاده از ایمپلنت

متاسفانه برخی از افراد بدون کسب آگاهی قبلی از شرایط خود و یا با مطلع نکردن پزشک معالج، تصمیم می گیرند که ایمپلنت را به صورت قطع انجام دهند و این در حالی است که در برخی از مواقع، انجام ایمپلنت ممکن است به نتیجه نرسد.

به منظور افزایش احتمال موفقیت در کاشت دندان، لثه و فک متقاضی باید در سلامت کامل قرار داشته باشند. در برخی از مواقع پزشکان ایمپلنت دندان را توصیه نمی کنند چرا که احتمال بالا رفتن خطرات ایمپلنت وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:

1. عدم درمان دندان های پوسیده
2. بیماری لثه (پریودنتال) فعال
3. کاشت ایمپلنت برای افراد دیابتی
4. کاهش یافتن استحکام و ضخامت فک به گونه ای که امکان تحمل ایمپلنت را نداشته باشد.

دلیل اصلی بیان این موضوع آن است که افراد مبتلا به این شرایط به احتمال زیاد پس از انجام ایمپلنت با بیماری های عفونی روبرو خواهند شد و همچنین شانس موفقیت عمل آن ها نیز به شدت کاهش پیدا می کند و این احتمال نیز وجود دارد که دندان کاشته شده آن ها در آینده کارآیی خود را به طور کامل از دست بدهد.

افراد سیگاری نیز در شرایط مشابهی وجود دارند و باید به آن ها توصیه اکید شود که از سیگار کشیدن دست بکشند چرا که سیگار شانس موفقیت ایمپلنت را به صورت چشمگیری کاهش می دهد.

نظرات درباره ایمپلنت دندان

در ادامه ویدئویی از یکی از بیماران دکتر نوشین نصیری را مشاهده می کنید که تجربه خود از ایمپلنت دندان را بیان می کند:

عوارض ایمپلنت دندان

ایمپلنت‌ دندان، قطعات ساختگی به شکل و اندازه دندان طبیعی هستند، به عبارت دیگر نوعی دندان مصنوعی هستند که درست مانند دندان طبیعی دارای ریشه، مینا و تاج دندانی هستند که می‌توانند جایگزین دندان‌های از دست رفته شوند.

ایا ایمپلنت دندان عوارض دارد؟

بهترین جایگزین برای دندان از دست رفته، کاشت ایمپلنت است. اما روش های کاشت ایمپلنت دندان هم مانند هر چیز دیگری در کنار تمام مزایایی که در بر میگیرد، ریسک ها و عوارض اجتناب ناپذیری دارد. که با آگاهی از آن ها می توانیم خطرات ایمپلنت را به حداقل برسانیم. در ادامه بررسی خواهیم کرد که عوارض ایمپلنت دندان چیست؟

ادغام ناموفق از ریسک های کاشت ایمپلنت

پایداری ایمپلنت اولیه، که به ثبات کاشت دندان به طور مستقیم ارتباط دارد، فاکتور مهمی برای ادغام کاشت در استخوان است. ثبات ناکافی می تواند منجر به خرابی ایمپلنت در هفته های اولیه درمان شود.

از آن جایی که استخوان اطراف ایمپلنت شروع به رشد مجدد می کند و با ایمپلنت دندان جوش می خورد، این مسئله از ایمپلنت پشتیبانی می کند و ثبات ثانویه را ایجاد می کند. با افزایش همجوشی بین استخوان و ایمپلنت این ثبات افزایش پیدا می کند و در نهایت منجر به پایداری بیولوژیکی در ایده آل ترین سناریو خواهد شد.

البته در افراد دارای دیابت نوع یک و دیابت نوع دوم هم احتمال تاخیر در پیوند کامل ایمپلنت و استخوان وجود دارد که برای خواندن بیشتر مطالب در حوزه کاشت ایمپلنت دندان برای افراد دیابتی این مقاله را مطالعه نمایید.

سوراخ شدن اعضای دهان از خطرات ایمپلنت

یکی از دلایلی که همواره توصیه می شود تا از دندانپزشک حرفه ای برای انجام ایمپلنت استفاده کنید آن است که در طول روش قرار دادن ایمپلنت در درون فک، برخی از ساختار های آناتومیک مجاور ممکن است در بعضی از موارد آسیب های سطحی یا جدی ببینند. این آسیب ها می تواند شامل سوراخ شدن سینوس فکی، لبه پایین، لینگوال پلیت، پلیت لب، کانال آلوئول تحتانی یا لثه شود.

یک مثال ساده در این رابطه آن که ایجاد حفره در سینوس های فکی می تواند در آینده منجر به ایجاد مشکل برای سینوس ها شده و در نهایت به عفونت منجر شود. معمولا این اتفاق برای پزشکان با تجربه رخ نمی دهد زیرا آن ها پس از دریافت رادیوگرافی از بیمار، آنالیز دقیقی در رابطه با ضخامت استخوان انجام می دهند.

احتمال عفونت لثه در اثر کاشت دندان

عفونت لثه بعد از ایمپلنت عارضه ای است که بیش از سایر عوارض، قابل رویت بوده است. عفونت به احتمال فراوان در ناحیه ای ایجاد می شود که مورد عمل قرار گرفته است و می تواند در قالب آبسه، ترشح چرکی، التهاب یا رادیولوسنسی بروز کند.

علاوه بر این مسئله ممکن است قسمت های دیگری از بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد یک عفونت سیستماتیک در بدن شود. با وجود این که آنتی بیوتیک ها معمولا قبل از انجام عمل ایمپلنت توسط دکتر تجویز می شوند تا احتمال ادغام استخوانی را افزایش دهند، اما به نظر می رسد کم تر موفق به کاهش خطر عفونت می شوند.

ار طرفی یکی از نشانه‌های عفونت لثه، سیاه شدن و تیرگی لثه‌هاست. برای مطالعه درباره علت سیاه شدن لثه بعد از ایمپلنت دندان نیز می توانید این مقاله را مطالعه کنید.

از بین رفتن یا تحلیل استخوان از عوارض ایمپلنت دندان

از دست دادن بیش از اندازه استخوان در ناحیه کاشت دندان می تواند ثبات جایگزینی ایمپلنت را به صورت جدی کاهش دهد و معمولا نیازمند ارائه راهکارهای دیگری همچون پیوند استخوان است. از دست دادن استخوان بین ایمپلنت ها و دندان های طبیعی باعث می شود تا بین دندان ها مثلث های سیاه رنگی به چشم بخورد که از نظر زیبایی، برای بیمار ایجاد مشکل می کند و تمیز نگه داشتن دندان ها را نیز دشوار تر می کند.

همچنین این امکان وجود دارد که استخوان نگه دارنده بشکند عواملی مانند کمی استخوان یا نازک بودن آن می تواند باعث بروز چنین اتفاقی شود. در صورت بروز چنین مشکلی، عملیات کاشت دندان متوقف خواهد شد. در این مورد پزشک معالج با توجه به شرایط بیمار تشخیص خواهد داد که ایمپلنت را به ۲ تا ۳ ماه آینده منتقل کند یا اینکه با پیوند استخوان بتواند پروسه درمان را از سر بگیرد.

شکستن یا ترک خوردن از عوارض ایمپلنت دندان

از دیگر عوارض ایمپلنت دیجیتالی، شکستن پایه ایمپلنت و افتادن آن است. شکستن یا به طور کلی آسیب وارد شدن به پیچ ایمپلنت یک خطر جدی است که به سادگی قابلیت ترمیم و تعمیر آن وجود ندارد. گاهی می توان با برداشتن پیچ و جایگزینی ایمپلنت دندان این مشکل را برطرف ساخت اما حقیقت امر این است که استخوان فک باید به قدری قدرتمند باشد که بتواند یک کاشت جدید را بپذیرد.

تاج دندان نیز ممکن است آسیب ببیند اما این عارضه را می توان مجدد برطرف کرد چرا که ارتباط چندان با همجوشی استخوان با ایمپلنت ندارد و به همین دلیل است که ترمیم آن به مراتب ساده تر از ترمیم پیچ موجود درون فک است.

حساسیت به تیتانیوم از ریسک های نادر ایمپلنت دندانی

اگرچه دیدگاه عمومی بر این باور است که تیتانیوم گزینه طبیعی برای ایمپلنت دندانی است و این که می تواند به شدت با استخوان فک یکپارچه شود و همچنین با زیست بدن سازگار است، برخی بر این باور هستند که فلز بلقوه سمی است و می تواند مخاطرات فراوانی را برای بیمار ایجاد کند.

یکی از نگرانی هایی که در این رابطه با آن روبرو هستیم، آن است که حساسیت به تیتانیوم نه تنها سلامت ایمپلنت را به خطر می افکند بلکه علائم سیستمیک بسان علامی شبیه به آنفولانزا و احساس بیماری را در فرد ایجاد می کند. در حال حاضر محاسبات نرخ حساسیت به تیتانیوم بسیار کم است (یک مطالعه نشان داده است که از میان بیماران تنها ۰.۶% حساسیت نشان داده اند)، با این حال همین مقدار کم نیز می تواند باعث ایجاد نگرانی شود.

عوارض انجام ایمپلنت دندان توسط افراد غیر متخصص

از آن جایی که عمل ایمپلنت یک روش ایمن و البته دائمی می باشد، بدیهی است که بر تعداد متقاضیان انجام این عمل افزوده شود. از طرف دیگر نیز تعداد دندان پزشکانی که تمایل به اضافه کردن این خدمت دارند نیز افزایش پیدا می کند. متاسفانه این نکته نیز خود مسئله ساز است زیرا بر اساس مطالعات صورت گرفته، همین دندانپزشکان بی تجربه خود علتی برای نارسایی ایمپلنت دندان هستند. از عوارض ایمپلنت به دست افراد غیرحرفه ای عبارتند از:

در کلینیک دندانپزشکی دیجیتال دکتر نوشین نصیری، تیمی از تخصص‌های مختلف دندانپزشکی در کنار هم کمک می‌کنند تا بهترین خدمات دندانپزشکی را به شما ارائه دهند.

عوامل موثر بر عوارض ایمپلنت دندان

انجام اقدامات مختلف درمانی روی دندان و به خصوص کاشت آن می‌تواند خطرهایی به همراه داشته باشد. اما عواملی نیز وجود دارند که ریسک های کاشت ایمپلنت را بیشتر می‌کنند و دندان‌پزشک باید حساسیت‌های بیشتری در کاشت ایمپلنت در نظر بگیرید. مهم‌ترین عوامل موثر بر عوارض ایمپلنت دندان به شرح زیر هستند:

• سیگار کشیدن: سیگار یکی از عوامل مهم تأثیرگذار روی عدم موفقیت کاشت ایمپلنت است. در سیگار موادی وجود دارد که مانع گردش عادی خون در لثه می‌شود. اگر افراد سیگاری به سراغ کاشت دندان بروند، روند بهبودی آن‌ها خیلی طولانی خواهد شد و ۲۰ درصد احتمال دارد که عملیات ایمپلنت با شکست روبه‌رو شود.
• بیماری‌های دهان و دندان: افرادی که دچار بیماری‌های خاص دهان و دندان هستند باید قبل از اینکه اقدام به کاشت دندان کنند حتما نسبت به درمان، اقدامات لازم را انجام دهند. البته در مورد بیماری‌های صعب‌العلاج تصمیم کاشت دندان توسط دندان‌پزشک گرفته می‌شود. در این نوع بیماری‌ها احتمال اینکه روند کاشت دندان با شکست مواجه شود وجود دارد.
• بیماری‌های جسمانی: افرادی که به بیماری‌های خاص جسمانی مبتلا هستند و داروهای خاص و سنگینی مصرف می‌کنند، درصد موفقیت ایمپلنت دندان در آن‌ها کاهش می‌یابد. اگر روند التیام زخم در کاشت دندان به کندی صورت بگیرد آن وقت ایمپلنت به خوبی در استخوان جوش نمی‌خورد.
• دیر اقدام کردن نسبت به کاشت دندان: برخی از افراد سال‌ها بعد از اینکه دندان خود را کشیدند نسبت به ایمپلنت دندان اقدام می‌کنند. در این مدت دندان‌ها جابه‌جا می‌شوند و استخوان‌ها تحلیل می‌روند. به همین دلیل ریسک کاشت ایمپلنت و عدم موفقیت در این زمینه بیشتر می‌شود.
• پوکی استخوان: افرادی که به پوکی استخوان مبتلا هستند و داروی بیس فسفونات را مصرف می‌کنند باید بدانند که این داروها میزان موفقیت ایمپلنت را حدود ۱۱ درصد کاهش می‌دهند. یعنی مصرف این نوع از داروها ریسک های کاشت ایمپلنت را افزایش می‌دهند.

ریسک های پس از انجام ایمپلنت

همه چیز به شیوه درمان متخصص پروتز دندان بستگی ندارد و فردی که عمل را پذیرفته است نیز باید با رعایت برخی از قوانین و دستور العمل ها به سلامت ایمپلنت خود کمک کنند. یکی از مهم ترین مسائلی که باید به آن توجه داشت رعایت بهداشت دهان و دندان است. در صورت عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، تارتار می تواند روی دندان ایمپلنت شده جمع شود و این مسئله موجب خواهد شد تا لثه آسیب ببینید و در قسمت های مختلف دهان عفونت ایجاد شود.

از سوی دیگر در افراد دیابتی زخم ها با سرعت کمتری ترمیم خواهند شد. این مسئله باعث می شود تا این افراد بیش از سایرین در معرض عفونت و عوارض ناشی از جراحی قرار گیرند. همچنین دیابت ممکن است روند بهبودی لثه و استخوان را پس از جراحی نیز مختل کند. با همه این تفاسیر، بیماران دیابتی که بیماری خود را به درستی کنترل کرده اند، در حفظ ایمپلنت نیز موفق بوده اند. همچنین مطالعات نشان می دهند که موفقیت افراد مبتلا به دیابت در حفظ ایمپلنت به اندازه سایر افراد بوده است.

ضربه فیزیکی نیز می تواند آسیب جدی به ایمپلنت شما وارد کند. گاز گرفتن اشیای سخت می تواند منجر به از بین رفتن ایمپلنت شوند. از همین روست که توصیه می شود هرگز برای انجام فعالیتی بجز صرف غذاهای عادی از دندان ایمپلنت شده استفاده نکنید. جویدن ناخن، شکستن بادام یا فندق، باز کردن درب بطری و … همه می توانند آسیبی جدی به دندان وارد کنند.

هر حادثه ای که منجر به ضربه دیدن به ناحیه دهان شود می تواند سبب شود که دندان ایمپلنت شده لق شود و این مجموعه اتفاقات می تواند منجر به از بین رفتن ایمپلنت شود. در بسیاری از مواقع به افراد توصیه می شود تا برای حفظ ایمپلنت خود از ضربه گیر دهان یا نایت گارد دندان استفاده کنند تا از این طریق فشار ناشی از ضربه به دهان خود را به حداقل برسانند.

اگر متوجه لق شدن ایمپلنت دندان شدیم چه کنیم؟

عوامل متعددی باعث لق شدن ایمپلنت دندان می‌شوند. اگر متوجه این موضوع شدید باید سریع به دندان‌پزشک خودتان مراجعه کنید. دندان‌پزشک دندان شما را چک می‌کند، تاج را برمی‌دارد و به صورت تخصصی ایمپلنت را مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین برای اینکه پزشک به صورت دقیق مشکل را بررسی کند احتمالا از دندان شما اشعه ایکس می‌گیرد تا در تشخیص خود دچار مشکل نشود. پزشک بسته به نوع مشکل احتمالا از این درمان‌ها استفاده می‌کند:

• اگر دندان کاشته شده عفونت کرده باشد، دندان‌پزشک از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کند تا عفونت با منشأ باکتریایی را از بین ببرد.
• گاهی اوقات لق شدن ممکن است به علت شل شدن تاج باشد و ایمپلنت مشکلی نداشته باشد. از این رو پزشک با سفت کردن تاج مشکل را برطرف می‌کند.
• اگر با درمان‌ها و روش‌های اولیه مشکل برطرف نشد، احتمالا همه بخش‌های آسیب‌دیده توسط متخصص جایگزین می‌شوند.
• در صورتی که هیچ روش درمانی و ترمیمی پاسخ نداد، دندان‌پزشک ایمپلنت دندان جدید را پیشنهاد می‌دهد. همچنین از بیمار می‌خواهد که توصیه‌های بهداشتی را جدی بگیرد تا خطرهای کاشت ایمپلنت را به صورت قابل توجهی کاهش دهد.

علت پس زدن ایمپلنت چیست؟

پس زدن زودهنگام ایمپلنت درست چند ماه بعد از اینکه ایمپلنت در فک قرار گرفت، آغاز می‌شود. چنین مشکلی به این دلیل رخ می‌دهد که استخوان نمی‌تواند به خوبی دور ایمپلنت جوش بخورد. در اثر جوش نخوردن کامل، ایمپلنت خیلی راحت از جای خود تکان می‌خورد. علت این مشکل می‌تواند عوامل زیر باشند:

• بهبود به صورت کامل صورت نگرفته است.
• محل ایمپلنت دچار عفونت شده است.
• زمانی که ایمپلنت در حال قرارگیری روی استخوان بوده، به تعادل و ثبات اهمیت داده نشده است.
• ممکن است در طول روند بهبود در اثر فشار وارده توسط فرد، ایمپلنت جابه‌جا شده باشد.

عوارض درمان‌های مکمل ایمپلنت

گاهی ممکن است که استخوان ناحیه فک به علت‌های مختلف، توانایی این را نداشته باشد که ایمپلنت را در خود نگه دارد. از این رو توسط دندان‌پزشک درمان‌های مکمل ایمپلنت تجویز می‌شوند. این درمان‌ها شامل جراحی سینوس لیفت ایمپلنت و پیوند استخوان ایمپلنت است. برای مطالعه نکات مهم دوران نقاهت سینوس لیفت این مقاله را از دست ندهید.

عوارض سینوس لیفت ایمپلنت

• یکی از عوارض مهم سینوس لیفت در حین عمل جراحی صورت می‌گیرد. جراح دندان‌پزشک ممکن است که در حین عمل با پاره شدن پوسته یا غشا سینوس مواجه شود. در این شرایط عمل را متوقف کرده و با بخیه زدن سینوس، جلوی خونریزی را می‌گیرد و عمل را متوقف می‌کند. بیمار باید بعد از بهبودی سینوس‌ها دوباره عمل را انجام دهد. این عوارض از ریسک های کاشت ایمپلنت به حساب می‌آیند.
• احتمال عفونی شدن سینوس‌ها و ترشح از زخم وجود دارد.
• ممکن است در طول عمل جراحی به عروق خونی آسیب وارد شود و این مهم باعث تغییر رنگ پوست زیر چشم می‌شود که موقتی است.
• بعد از عمل جراحی تا سه روز احساس درد، تب شدید، خونریزی کم یا شدید در دهان یا بینی و همچنین احساس تکان خوردن مواد به هنگام عطسه کردن در بیمار وجود خواهد داشت.

عوارض پیوند استخوان ایمپلنت

• برخی از بیمارانی که عمل پیوند استخوان را انجام می‌دهند ممکن است در دندان مورد نظر به هنگام سرما و گرما احساس ناراحتی کنند. یعنی دندانشان حساس می‌شود.
• بعد از این عمل در ناحیه جراحی شده احساس درد خواهند کرد. درد با تب و تورم همراه خواهد بود. البته بعد از گذران دوره بهبودی این علائم کاهش می‌یابند.
• ممکن است در ریشه دندان‌ها پوسیدگی رخ دهد.
• در برخی موارد که البته نادر است ممکن است پزشک با پس زدن بدن مواجه شود. در این صورت عمل انجام شده شکست می‌خورد که این موارد از ریسک های کاشت ایمپلنت محسوب می‌شوند.

راه های جلوگیری از ریسک های کاشت ایمپلنت

از آنجا که استفاده از ایمپلنت های دندان هنوز فقط از طریق جراحی امکان پذیر است، می تواند مخاطرات فراوانی را برای بیمار به همراه داشته باشد. با همه این تفاسیر یک دندان پزشک با تجربه می تواند خطرات ناشی از ایمپلنت های دندانی را به شدت کاهش دهد. پیروی از دستور العمل های پزشک معالج می تواند به جلوگیری از خرابی ایمپلنت کمک شایانی داشته باشد.

به طور کلی ریسک شکست پذیری ایمپلنت دندانی ۱% تا ۲% است. یکی از اصلی ترین دلایل عدم موفقیت ایمپلنت دندان اما ایجاد باکتری است. گاهی این باکتری ها در لحظه کاشت وارد دندان شده و محیط اطراف را نیز آلوده می کنند. توجه داشته باشید که التهاب لثه نیز باید پیش از انجام کاشت درمان شود. به همین دلیل است که پزشک با تجربه در ابتدای امر به تجویز آنتی بیوتیک ها می پردازد تا اطمینان حاصل کند که هیچ گونه مزاحمتی برای کاشت ایمپلنت دندانی وجود ندارد.

برای مطالعه مقالات بیشتر حوزه درصد ریسک ایمپلنت و فاکتورهای ایجاد ریسک میتوانید این مقاله پابمدیکال را مشاهده نمایید.