بهترین نوع ایمپلنت

از آن‌جایی‌که اگر دندان‌های اصلی از دست بروند، به‌سختی می‌توان جایگزینی برای آن‌ها پیدا کرد. پژوهشگران دندانپزشکی به‌فکر پروتزهای کوچک و ثابتی افتادند تا علاوه بر کارایی شباهت بسیار زیادی به دندان اصلی داشته باشند.

استفاده از ایمپلنت‌های دندانی یکی از بهترین انواع روش جایگزین دندانهای از دست رفته بوده که از طریق اتصال به استخوان فک آرواره‌ها جاگیر می‌شوند. با کمک این فناوری منحصر به‌فرد سایر دندان‌ها سالم مانده و بهداشت دهان و دندان و لثه‌ها به‌طور کامل حفظ می‌شود.

در این مقاله قصد داریم پیرامون بهترین نوع ایمپلنت صحبت کرده و به بررسی انواع آن بپردازیم. اگر شما نیز دارای دندان ایمپلنت هستید یا احتمال می‌دهید روزی بخواهید از آن‌ها استفاده کنید، با ما همراه باشید تا اطلاعات بسیار خوبی را با یکدیگر مرور کنیم.

چکاپ اولیه برای انتخاب بهترین نوع ایمپلنت

هنگامی‌که قصد دارید جای دندان‌های اصلی از بین رفته خود را با دندان‌های ایمپلنت پر کنید، اولین قدمی که بر می‌دارید مراجعه به یک دندانپزشک متخصص و قابل است.

در زمان مشورت با پزشک خود می‌توانید در مورد انواع و اقسام ایمپلنت‌های دندانی سؤال پرسیده و به جمع‌بندی مناسبی برای انتخاب یکی از موارد پیشنهادی برسید.

یک دندان‌پزشک متبحر پیشنهادات خود را بر اساس نوع شرایط و سلامتی دهان و دندان هر بیمار به‌صورت جداگانه بیان کرده و بر حسب کیفیت لثه، سایر دندان‌ها و استحکام استخوان‌های فک و صورت اعلام می‌کند.

بررسی سلامت استخوان‌ها و انجام معاینات ضروری پیرامون پوکی استخوان، از جمله اولین آزمایش‌هایی است که یک متخصص ایمپلنت از بیماران خود خواهد خواست.

پایه‌های ایمپلنت درون استخوان فک قرار گرفته و پس از طی مراحلی با استخوان عجین می‌شود. به همین علت است که سلامت فک بسیار ضروری بوده و در نظر گرفتن نتیجه باکیفیت، مؤثر است.

در سنین بالا که عموماْ دچار پوکی استخوان یا مشکلات جانبی ناشی از آن هستند، ممکن است دندان‌پزشک متخصص ایمپلنت قادر به بازسازی استخوان‌های فک و دهان با کمک پیوند استخوان شود.

در واقع نوع ایمپلنت برای هر فردی با توجه به شرایط جسمانی و سلامتی سایر اعضای بدن او تعیین گردیده و انتخاب می‌شود. ایجاد بستری سالم برای کاشت دندان، به انتخاب بهترین نوع ایمپلنت و گرفتن یک نتیجه عالی و ماندگاری بالای دندان، کمک به‌سزایی می‌کند.

متداول‌ترین مواد در ساخت بهترین نوع ایمپلنت

تیتانیوم اولین و پرمصرف‌ترین ماده‌ای است که برای ساخت ایمپلنت استفاده شده است. اما با پیشرفت فناوری‌های روز دنیا و تکنولوژی‌های فوق‌العاده امروزی، ایمپلنت نیز از مواد گوناگون با کیفیت‌های متفاوتی تولید شده است.

این روزها دو نوع از مواد پرکاربرد برای ساخت ایمپلنت شامل زیرکونیوم و تیتانیوم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

استحکام و مقاومت مواد تشکیل‌دهنده ایمپلنت، مهم‌ترین چیزی است که برای طراحی و استفاده مد نظر قرار گرفته و بر روی آن تأکید می‌شود.

سازگاری مواد ایمپلنت با جنس لثه و استخوان‌های فک، مورد بعدی است که بر روی آن تحقیقات و مطالعات بسیاری می‌شود. در ادامه به بررسی انواع مواد به‌کار رفته در ساخت ایمپلنت‌ها را نام برده و به‌اختصار توضیح می‌دهیم.

ایمپلنت‌های دندانی از نوع تیتانیوم

این نوع از ایمپلنت‌ها به نوعی از فلز تیتانیوم ساخته شده و متداول‌ترین مواد موجود به‌کار رفته در ساختار پروتزهای ایمپلنت به شمار می‌روند. از ویژگی‌های فوق‌العاده مثبت این جنس، عدم مزاحمت آن برای رشد استخوان‌ها است.

با قرارگیری پایه‌های ایمپلنت تیتانیومی در استخوان فک،‌ سایر قسمت‌های استخوان به رشد خود ادامه داده و در کنار فلز به تکثیر سلولی می‌پردازند.

همین نکته موجب ماندگاری بیشتر و افزایش طول عمر دندان کاشته شده می‌شود. نکته مهم دیگر در به‌کارگیری این فلز جهت ساخت ایمپلنت‌های دندانی، قیمت مناسب و هزینه مقرون به‌صرفه آن است.

عوامل دیگری هم در بهینه بودن این ماده برای ساخت دندان مصنوعی دائمی مؤثر است که به ذکر همین نکات بسنده می‌کنیم. این ماده به‌عنوان بهترین نوع ایمپلنت شناخته شده و در هر دو بخش پزشکی و دندانپزشکی آزمایش‌های تخصصی بسیاری را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

افزون بر تمامی این‌ها، تطبیق‌پذیری این ماده با مواد داخل بدن قابل توجه بوده و توسط افراد متعددی استفاده شده است.

ایمپلنت‌های تیتانیومی دارای سیستمی دو قسمته‌ هستند. به‌طوریکه دارای یک پایه جداکننده در بالای ایمپلنت به‌عنوان نقطه اتصال در داخل لثه‌ها و متصل به استخوان فک بوده و از یک قسمت پروتزی پیچاننده به پایه تشکیل شده است.

دندان‌های دارای فلز تیتانیوم امکان هم‌پوشانی با استخوان فک و صورت را داشته و به‌نوعی با آنان همگن می‌شوند.

همین سازگاری در طول عمر دندان متصل شده بسیار مؤثر است. وجود خاصیت دوتکه‌ بودن این دندان‌ها، قابلیت تنظیم را ایجاد کرده و در بهبود بافت استخوانی کمک می‌کند.

ایمپلنت‌های دندانی از نوع زیرکونیا

زیرکونیا برخلاف تیتانیوم‌ها که مواد فلزی پرقدمتی هستند، اختراع جدیدی محسوب می‌شوند. این ماده که در حدود دو دهه است که برای ساخت ایمپلنت‌های دندانی به‌کار می‌رود،‌ جایگزینی مناسب برای انواع قبلی بوده و ویژگی‌های خاص خود را دارند.

سازگاری این مواد با استخوان‌های فک و دهان قابل قبول بوده و کیفیت مناسبی جهت جایگزین شدن به عنوان دندان‌های اصلی را دارند.

دندان‌های ایمپلنت زیرکونیا ساختاری تک قسمته داشته و از این لحاظ با دندان‌های تیتانیومی متفاوتند. در دندان‌های زیرکونیومی هر دو قسمت پایه و تاج در یک ترکیب قرار گرفته و همین امر موجب کاهش میزان باکتری‌های موجود بر روی دندان و لثه‌ها می‌شود.

طرح سرامیکی ایمپلنت‌های دندانی زیرکونیوم و زیبایی ظاهری آن‌ها نسبت به دندان‌های تیتانیومی،‌ سبب محبوبیت این مدل از ایمپلنت شده است.

البته برای تصمیم‌گیری در مورد بهترین نوع ایمپلنت و انتخاب این مدل هنوز بسیار زود بوده و نیازمند زمان بیشتری است.

انواع ایمپلنت‌های دندانی از لحاظ ساختار قرارگیری

ایمپلنت‌ها به اشکال متفاوتی نیز تولید می‌شوند. نحوه قرارگیری و جاگذاری این دندان‌های مصنوعی دائمی متفاوت بوده و بر حسب شرایط جسمانی بیمار، اعمال می‌شوند. در این‌جا به معرفی این نوع ایمپلنت‌ها می‌پردازیم.

ایمپلنت‌های دندانی از نوع اندوستیل

این نوع ایمپلنت بر حسب مدل اتصال به استخوان فک و شکل و شمایل خود متفاوت از موارد قبلی بوده و دارای تقسیم‌بندی‌های گوناگونی هستند.

از میان سه نوع اندوستیل، زایگوماتیک و پرواستیل ارجعیت با اندوستیل است. این سری از ایمپلنت‌ها نسبت به دو سری قبلی ایمنی بشتری داشته و متداول‌تر هستند. ایمپلنت اندوستیل سازگار با شرایط اکثریت بیماران بوده و در صورتیکه بیمار دارای شرایط سلامت عمومی خوب و استخوان‌بندی سالمی باشد،‌ بسیار مؤثر و دارای عمری طولانی است.

این نوع از ایمپلنت، ترکیبی مناسب از پایه و استخوان فک داشته و به شکل پیچ در داخل حفره ایجاد شده، قرار می‌گیرد. این پیچ فلزی همچون ریشه دندان عمل کرده و ریشه‌ای مصنوعی و محکم برای نگه‌داری تاج‌های دندانی به‌شمار می‌رود. پروسه قرارگیری پایه در فک، زمان‌بر بوده و نیازمند ترکیب با استخوان طبیعی است.

این فرصت به دندان‌پزشک کمک می‌کند تا ریشه‌های پیچی را با استخوان درون لثه جوش زده و پس از بهبودی به ادامه کار بپردازد. قبل از اتصال تاج دندانی،‌ یک اباتمنت میانه پایه مصنوعی و رویه دندان ایمپلنت قرار گرفته و به طبیعی‌سازی آن کمک می‌کند.

ایمپلنت‌های دندانی از نوع زایگوماتیک

این مدل از ایمپلنت کاربرد بسیار اندکی داشته و به‌علت شرایط خاص خود، کاربردهایی محدودی دارد. اگرچه این مدل از ایمپلنت‌ها جزو بهترین نوع ایمپلنت محسوب نشده و بسیار پیچیده‌اند، اما در مواقع ضروری کارساز هستند.

از این نوع ایمپلنت دندانی تنها زمانی استفاده می‌شود که شخص بیمار استخوان فک مناسبی نداشته و مجبور به انتخاب این نوع از جراحی ایمپلنت گردد.

در واقع این دندان‌های بر روی استخوان فک سوار نشده و در عوض بر روی استخوان گونه‌ها قرار می‌گیرند.

بیمارانی که دندان اصلی خود را از دست داده و علاوه بر آن دارای مشکلاتی در استخوان فک هستند، کاندیدای خوبی برای این ایمپلنت‌های زایگوماتیک به‌شمار می‌روند. در این افراد استخوان فک یا دارای پوکی بوده و یا به دلایل گوناگونی از نگه‌داری وایه ایمپلنت ناتوان است.

ایمپلنت‌های دندانی از نوع ساب پریواستیل

ایمپلنت ساب پریواستیل دارای یک تفاوت بنیادین با سایر ایمپلنت‌های موجود در علم و حرفه دندا‌ن‌پزشکی است.

این نوع از دندان‌های مصنوعی دائمی داخل فک استخوان قرار نگرفته و جایگزینی مناسب برای ایمپلنت‌های اندوستیل به‌شمار می‌رود. ایمپلنت ساب پریواستیل به ایمپلنت تحتانی نیز مشهور بوده و به این نام نیز شناخته می‌شود.

ساختار این مدل از ایمپلنت‌ها به‌صورت زیرلثه‌ای است. بدین شکل که یک پایه در زیر بافت لثه قرار گرفته و از آن به‌عنوان تکیه‌گاه استفاده می‌شود.

سپس با گذشت زمان و دادن فرصتی مناسب این بافت التیام پیدا کرده و با یک اتصال فلزی به بالای استخوان فک وصل می‌شود. ایمپلنت ساب پریواستیل دارای قاب چسبیده به لثه است. قسمت‌های متصل با کمک بافت لثه پوشش داده شده و و پایه‌های کوچک آن نمایان می‌شود. بدنه مصنوعی دندان به این پایه‌ها متصل شده و نقش تاج دندان را بازی می‌کنند.

به‌طور معمول روش ساب پریواستیل مختص بیمارانی است که قادر به جراحی فک و دهان نبوده و یا دچار پوکی استخوان هستند.

اگرچه این نوع ایمپلنت نیز دارای فاکتورهای بهترین نوع ایمپلنت نیست؛ اما نسبت به روش قبلی، ایمپلنت زایگوماتیک، ریسک کمتری داشته و متداول‌تر است.

روش‌های مؤثر در استفاده از بهترین نوع ایمپلنت

بسیاری از متقاضیان دندان‌های مصنوعی ایمپلنت،‌ اشخاص دارای سن و سال بالا بوده و افزون بر مشکلات دهان و دندان، از پوکی استخوان و سایر محدودیت‌های جسمانی رنج می‌برند.

به ‌همین جهت ممکن است دندان‌پزشک روش‌های دیگری را برای جایگزینی دندان ثابت دائمی پیشنهاد کند. گاه این روش‌ها برای افزایش سطح استخوانی فک صورت گرفته و گاه به بیمار کمک می‌کند در سریع‌ترین حالت ممکن صاحب دندان‌های دائمی شود. در این بخش به بررسی این موضوعات می‌پردازیم.

بالا بردن تراکم استخوان فک

یکی از روش‌هایی که به بیمار کمک می‌کند تا بتواند از جراحی ایمپلنت بهره برده و صاحب دندان‌هایی مشابه دندان طبیعی شود، ترمیم استخوان فک است.

در این روش دندان‌پزشک با افزودن مواد افزودنی و تقویت‌کننده‌های مخصوص به ترمیم مجدد بافت استخوان فک و دهان اقدام می‌کند.

لیفت استخوان‌های زیر سینوس

با تقویت و ترمیم استخوان‌های زیر سینوس صورت و اضافه‌کردن مواد تحریک‌کننده استخوان‌سازی در این نواحی، دندان‌پزشک قادر است بافت تحلیل رفته را مجدداْ احیا نموده و به نصب ایمپلنت بپردازد. برای مطالعه بیشتر درباره این روش مقاله جراحی لیفت سینوس را بخوانید.

افزایش سطح ریج جهت نصب ایمپلنت

در صورتی‌که فک بالایی دچار کمبود بافت باشد،‌ دندان‌پزشک قادر به پیوند مواد جهت گسترش فک بوده و سپس می‌تواند عملیات اتصال ایمپلنت را ادامه دهد.

تصویربرداری از دندان نیازمند ایمپلنت به‌صورت سه بعدی

پیشرفت فناوری دیجیتال موجب شده تا بسیاری از صنایع و رشته‌های دیگر نیز با این توسعه تکنولوژی همراه بوده و بهره خود را از آن ببرند.

از آن جمله امکان نمایش سه بعدی دندان ایمپلنت است که به پزشک امکان انتخاب بهترین نوع ایمپلنت را بر اساس شرایط جسمانی و ایمنی بیمار می‌دهد.

فناوری تصویربرداری سه‌بعدی به بیمار کمک می‌کند تا پیش از انجام ایمپلنت، دندان مصنوعی مناسب خود را مشاهده کند.

ایمپلنت‌های فوری

ایمپلنت‌های فوری امکان نصب سریع و یک‌روزه را داشته و بیمار را از رفت‌ و آمدهای مکرر بی‌نیاز می‌کند.

ایمپلنت‌های پایه کوتاه

ایمپلنت‌های پایه کوتاه بسیار شبیه دندان‌های اصلی بوده و باریک و کوچک هستند. کاربرد این مدل از ایمپلنت جهت ثابت نگه‌داشتن پروتز دندان‌های پایین است.

ایمپلنت‌های یک‌دست یا مجموعه‌های دندانی All-on-4

مجموعه‌های دندانی کامل با هدف قرارگیری بر روی فک دهان قرار گرفته و شامل کلیه دندان‌های موجود می‌شوند.

به‌عبارت بهتر این سری از ایمپلنت‌های دائمی، جایگزینی یک‌دست و مناسب برای کلیه دندان‌های شخص شده و پیش‌نیاز آن داشتن استخوا‌بندی مناسب و تراکم استخوانی به‌اندازه است. در صورت وجود بیماری پوکی استخوان، استفاده از این روش امکان‌پذیر نبوده و موفقیت‌آمیز نخواهد بود.

این مدل ایمپلنت نیز ابتدا به شکل موقت و به‌صورت فوری تحویل داده شده و بر روی بافت لثه می‌نشیند. سپس پایه‌های آن به مرور با استخوان فک جوش خورده و پس از گذشت شش ماه قابل جایگزینی با ایمپلنت‌‌های اصلی می‌شوند.

جنس ایمپلنت دندان

جنس پایه بهترین نوع ایمپلنت که در استخوان فک قرار داده می‌شود، معمولاً از فلز آلیاژ تیتانیوم است. از علل انتخاب تیتانیوم برای پایه ایمپلنت می‌توان موارد زیر را نام برد:

• سازگاری زیاد این فلز با بدن انسان
• به خاطر سازگاری که با بدن انسان پایه بااستخوان فک سریع‌تر جوش می‌خورد.
• محکم و دارای عمر مفید مناسبی دردهان است.

برخی از اشخاص به بعد زیبایی کاشت ایمپلنت اهمیت زیادی می‌دهند و وقتی‌که برای پایه آن فلز تیتانیوم به‌کاربرده می‌شود شاید به‌مرورزمان مقداری تیرگی از زیر تاج سرامیکی آن معلوم شود.

هم‌اکنون پایه‌های ایمپلنت سرامیک به رنگ سفید از جنس زیرکونیا تولیدشده‌اند که طرفداران زیادی دارند، در زیر به علل انتخاب پایه‌های زیرکونیا می‌پردازیم:

• جنس زیرکونیا با بدن بسیار سازگار است.
• بسیار محکم اس و طول عمر خیلی خوبی دارد.
• به خاطر سفید بودن رنگ آن محبوبیت بیشتری دارد.
• امکان آلرژی در این فلز کمتر است.

بعضی مدل‌های ایمپلنت زیرکونیا و همین‌طور تیتانیومی کاملاً یک‌تکه تولیدشده‌اند و می‌توان با استفاده از یک عمل جراحی کاشت، آن‌ها را کار گذاشت. به این صورت آسودگی بیمار بالا می‌رود و مدت درمان پایین می‌آید.

افزون بر تیتانیوم و زیرکونیا، ایمپلنت‌های دندانی توانایی تولید از بقیه مواد مانند آلیاژهای طلا، فولاد ضدزنگ و غیره رادارند.

بهترین جنس ایمپلنت

یک ایمپلنت خوب و مرغوب باید بتواند تا تنش‌های وارده را تاب آورد و بسیار محکم باشد. دوره بهبود و جوش خوردن یک ایمپلنت مرغوب بااستخوان فک، باید کم و پایین باشد.

برگزیدن یک برند مناسب باعث می‌شود تا مشکلات پس از بهبودی و عفونت‌های ممکن به‌شدت کاهش یابند.

درصورتیکه از برند بی‌کیفیت ایمپلنت استفاده شود، می‌توان گفت که میزان عمر و دوام آن پایین آمده و همین‌طور به وجود آمدن مسائل و عوارض ممکن پس‌ازآن بالا خواهد رفت.

نکات مهم پیرامون بهترین نوع ایمپلنت

مطالعه و کسب اطلاعات کافی پیش از اقدام به ایمپلنت، شخص را برای پذیرفتن شرایط خاص آن آماده می‌کند. از تحمل زمان به‌نسبت طولانی مورد نیاز جهت اتصال پایه‌ها به بافت استخوان و لثه گرفته تا انتخاب نوع ایمپلنت و جنس و مرغوبیت و مارک آن نیازمند پذیرش و بررسی همه‌جانبه است.

آنچه برای انتخاب بهترین نوع ایمپلنت مهم است انتخاب متخصصی کارآمد است که انواع برندها و مرغوبیت آن‌ها را شناخته و با توجه به شرایط بیمار، درست‌ترین پیشنهاد را به او ارائه بدهد.

یک مارک خوب مانع از آسیب رسیدن به اعصاب فک شده و از ایجاد عفونت، از بین رفتن استخوان آرواره، مشکلات بلع، شکستگی و درد جلوگیری می‌کند.

در این مقاله به بررسی انواع ایمپلنت از منظر جنس، کاربرد و روش‌های بهینه‌سازی پرداخته و در مورد ساختار قرارگیری آن‌ها در دهان صحبت کردیم.

در نهایت برای انتخاب بهترین نوع ایمپلنت لازم است به شرایط جسمانی، مشاوره پزشکی، برآورد هزینه‌ای و ماندگاری ایمپلنت‌های دائمی دقت کرده و تصمیم نهایی را گرفت.

اگر شما نیز در این رابطه تجربه‌ای دارید یا مطالعات خوبی داشته‌اید، خوشحال می‌شویم نظرات شما را شنیده و از آن استفاده کنیم. برای مطالعه بیشتر در این زمینه این مقاله لاتین را بخوانید.